Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία part2

Οι προσωκρατικοί έφεραν στο προσκήνιο την έννοια της

ύλης, του απείρου στην οντολογική διάσταση, την κίνηση, την αιτία (ανάγκη), συνέλαβαν τη σχέση του είναι και της μεταβολής και την έννοια του χώρου. Ο μύθος εξηγεί τα πάντα και δουλεύει με τη φαντασία. Οι προσωκρατικοί δεν θεωρούσαν σημαντική τη φαντασία. Το κενό είναι μια θεωρητική σύλληψη. Ο μύθος δουλεύει και με την αφήγηση/περιγραφή ενώ η φιλοσοφία με τον λογικό αποδεικτικό συλλογισμό. Επιχειρηματολογία έχουμε όταν ο μύθος αφήνει συγκεκριμένα πράγματα ενώ η φιλοσοφία δουλεύει με επιχειρήματα. Παράλληλα, ασχολήθηκαν και με την γνωσιοθεωρία.

Ο Δημόκριτος ανέπτυξε μια καταπληκτική ηθική.

Δεν υπάρχει μεταγενέστερη φιλοσοφία χωρίς προσωκρατική.

Η μεταφυσική απάλλαξε τον άνθρωπο από το θρησκευτικό φόρο και τον οδήγησε σε ένα ελεύθερο πνεύμα.

Εμπεδοκλής : μονοθεϊσμός.

Υπάρχουν αριστοκρατικοί και απλοί φιλόσοφοι. Έχουμε μια καταπληκτική συγκυρία που οδήγησε στην ανάταση του πνεύματος και της επιστήμης.

Βασικές αρχές των προσωκρατικών:

1. Ενότητα: Είδαν τον κόσμο ως έννοια και όχι διασπασμένο. Ο σκοπός της φιλοσοφίας είναι να βρει την νομοτέλεια που υπάρχει μέσα σ' αυτή τη φύση. Θεωρούν ότι το σύμπαν διέπεται από έναν νόμο.

2. Αυτή η φαινομενική πολλαπλότητα και κενότητα που κρύβεται από πίσω είναι πολύ κατανοήσιμη από το ανθρώπινο μυαλό.

3. Το σύμπαν είναι σε τάξη, παρουσιάζει μια εύτακτη κίνηση.

κόσμος-->κοσμώ-->βάζω σε τάξη

Ο Έλληνας φιλόσοφος θεώρησε τον εαυτό του ως γέφυρα που θα γεφυρώσει την πολλαπλότητα και την ενότητα.

Μελετάει τα πολλά για να γνωρίσει το ένα.

Οι προσωκρατικοί ήταν οι πρώτοι φιλόσοφοι που έκαναν λόγο για την αλήθεια και την αναζήτηση του αληθινού κόσμου. Είναι φυσικοί και μεταφυσικοί φιλόσοφοι. Πηγαίνουν πέρα από τον φυσικό κόσμο. Ο Σωκράτης ονομάστηκε φυσικός φιλόσοφος. Ο Πυθαγόρας πρώτος χρησιμοποίησε τον όρο "φιλόσοφος".

Σοφός-->ικανός στις τέχνες.

Η φιλοσοφία συνδέεται με την αγάπη, τη μάθηση, τη γνώση, δηλαδή την αγάπη για τη σοφία. Δεν μπορεί να δοθεί ένας ενιαίος ορισμός για τη φιλοσοφία. Η φιλοσοφία είναι η συνέχεια και η ανατροπή του μύθου. Ωστόσο ξεκινάει από το θαυμασμό. Η φιλοσοφία έγινε κριτικός στοχασμός, κριτικός τρόπος σκέψης, για όλα τα προβλήματα, φυσικά και ανθρώπινα. Ο φιλόσοφος που είναι και επιστήμονας προσπαθεί να ερμηνεύσει τον κόσμο της απόρροιας με τον νου και μέσα από φυσικά αίτια. Είναι οι άνθρωποι που τόνισαν τον δυναμικό και εξελικτικό χαρακτήρα της δύναμης του ανθρώπου να γνωρίζει. Επομένως, καταλαβαίνουν ότι η νόηση του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσα από τη διαπάλη του. Κατάλαβαν ότι η αντίληψη που έχουν για τον κόσμο είναι συνδεδεμένη με τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί και ερμηνεύει τη φύση. Ανέπτυξαν συγκεκριμένη μεθοδολογία ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν τα πράγματα.

Οι προσωκρατικοί κατάλαβαν ότι η γνώση του ανθρώπου και η εξέλιξή του προέρχεται από την αλληλεπίδρασή του με τη φύση. Η εξέλιξη της γνώσης δεν γίνεται με μυθολογήματα, δηλαδή υπάρχει έναν νοούν υποκείμενο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα, καθώς βαθαίνει η αλληλεπίδραση η γνώση που προκύπτει όσο προχωράει ο άνθρωπος αντανακλά πιο σφαιρικά τα πράγματα προσεγγίζοντας την αλήθεια αλλά δεν την φτάνει κυριολεκτικά. Οι προσωκρατικοί είναι οι πρώτοι που κατάλαβαν την εννοιακή σκέψη. Αυτή η φιλοσοφία που γεννήθηκε στην Ιωνία ως αποτέλεσμα του αποικισμού, της ανάπτυξης των δημοκρατικών καθεστώτων αξιοποιώντας τη γνώση που πήραν από τους βαβυλώνιους και αιγύπτιους, την αφομοίωσαν, τροποποίησαν και ενέταξαν στην φιλοσοφική σκέψη και έδωσαν στην ανθρωπότητα ως φιλοσοφική σκέψη.